In deze nieuwe ‘Fietsers inspireren fietsers’ is Matthijs Verzijden aan het woord. Hij is op jonge leeftijd al besmet met het fietsvakantie virus en heeft mooie reizen gemaakt op zijn Santos Travelmaster 2.6.

Wie is Matthijs?
Ik ben Matthijs Verzijden, ik ben 18 jaar oud, ik woon al heel lang in Rotterdam maar ben geboren in Amsterdam. In 2016 heb ik mijn gymnasiumdiploma gehaald en sindsdien studeer ik sinologie (Chinastudies) in Leiden. Verder speel ik drums en marimba in een band en ensemble, en mijn grote hobby zijn treinen, trams en bussen, zowel in het groot als in model.
Toen ik naar de middelbare school ging had ik een rode Gazelle, racemodel, dat was een hele mooie . In die tijd kocht mijn vader zijn Avaghon bij Bike4travel, en die was toch wel nóg stoerder. Uiteindelijk mocht ik ook een “echte” fiets, die dan vooral bedoeld was om in wind en weer op naar school te fietsen. Uit de test bij jullie kwam een Santos Travelmaster 2.6, in strak geanodiseerd zwart, waar ik tot voor kort met heel veel plezier op rondfietste. Hij is namelijk onlangs gestolen, toen ik net weer terug was van fietsvakantie, uit een bewaakte fietsenstalling…
Nu spaar ik dus voor een nieuwe.

Hoe ben jij verslaafd geraakt aan fietsvakanties?
Ik ben opgegroeid met buitensport. Sinds mijn vierde gaan we elk jaar naar Zwitserland op vakantie, waar we veel wandelen. Mijn opa en oma hebben me veel meegenomen op kamperen, en mijn oom en tante zijn ook vakantiefietsers: zij fietsten onder andere de North Sea Cycle Route. Op gegeven moment is het vonkje overgesprongen, en toen bedacht ik meteen de wildste plannen. Na advies van mijn ouders vroeg ik een vriend, Lem, om mee te gaan, en pakte ik het minder ambitieus aan. Zo zijn we in de zomer van 2011 van Den Helder terug naar Rotterdam gefietst, waarbij we bij familie overnachtten. Dat beviel heel erg!

Wat vind je nou leuk aan fietsvakanties?
Het gaat precies snel genoeg om alles te beleven en goed te bekijken, en tóch meters te maken. Daarnaast is het uitdagend, zowel fysiek als geestelijk: dat ik alles zelf moet regelen en plannen (of samen) is onderdeel van die uitdaging, want dat hoeft voorlopig thuis nog niet. Ook is het goed te combineren met een andere grote hobby, het fotograferen van treinen in het landschap: ik zorg dat ik de dienstregeling bij me heb en dan is het op het juiste moment op de juiste plaats zijn.

Waar heb je al gefietst en wat is je grootste droom?
Na de eerste tocht zijn Lem en ik elk jaar één of twee keer een weekje weggeweest in Nederland, volgens het beproefde concept. We zijn onder andere van Amersfoort naar Nijmegen, van Tiel naar Hengelo, van Brugge naar huis en van Zwolle naar Venray gefietst. Ik ben ook twee keer zelf op pad geweest, één keer een ronde door Groningen en vorige zomer een rondje IJsselmeer.
Mijn vader heeft in de jaren negentig een fietstocht gemaakt door Polen, Tsjechië en Slowakije. In 2014 hebben we daar met de trein een korte rondreis gemaakt, en sindsdien wilde ik er op de fiets naartoe. Dat is deze zomer gelukt: een vriend, Kevin, en ik zijn begonnen in Bratislava, waarna we met de fiets en trein achter de Tatra langs naar Kraków zijn gefietst. Ook Warszawa hebben we op de fiets bekeken. Na deze reis ben ik heel benieuwd naar de rest van Polen, maar ook in Slowakije is nog veel te ontdekken. Daar wil ik dus beslist nog naar terug.
En mijn grote droom is uit China terug naar huis fietsen. Wie weet komt het er van, na een jaar studeren in China.

“Een fietsvakantie gaat precies snel genoeg om alles te beleven en goed te bekijken, en tóch meters te maken.”

Wat is je mooiste herinnering?
Dat vind ik een lastige vraag, maar een recente mooie ervaring is de volgende: onze reis naar Slowakije begon niet zo voorspoedig. Door stormschade ging de nachttrein niet verder dan de grens tussen Duitsland en Oostenrijk. We zijn die dag nog wel zoals gepland in Bratislava aangekomen, maar pas ‘s avonds. Toen bleek onze camping buiten de stad achter een onguur industrieterrein te liggen, en daar moesten we doorheen lopen, omdat Kevin een lekke band had… Nu goed, de volgende dag reisden we nog verder Slowakije in per trein, naar het stadje Banská Bystrica. Daar overnachtten we op een camping een aantal kilometer buiten de stad. En na al dat gedoe en de uitputting en de lelijke omgeving van de dag daarvoor was dat echt het paradijs! Zo’n mooi dalletje, heel rustig, de camping lag prachtig en we hebben er heerlijk gegeten.
Ook hebben we toen twee Slowaakse vrienden gemaakt, die vanuit hun woonplaats Nitra langs de Donau naar Passau waren gefietst. Zij wilden terug met de trein, maar die ging dus niet meer. Toen zijn we samen de grens overgefietst, waarbij we een aantal keer de fietsen over omgevallen bomen moesten tillen! Vanaf het eerste station in Oostenrijk zijn we met zijn vieren naar Bratislava getreind. Dat waren zeker twee dagen vol uitersten!

Wat is je grootste uitdaging geweest?
Ik vind het prettig om alles tot op de millimeter te plannen. Dat geeft veel voorpret en ook zekerheid. Maar ik moet onderweg oppassen dat die planning niet heilig is. Tuurlijk, als iets niet gaat dan gaat het niet, daar ben ik wel flexibel in, maar in alle andere gevallen sluit ik mijn ogen teveel voor andere opties.
Ook moet ik oppassen dat ik niet te veel blijf hangen in het dagritme van thuis, als het ware: zes uur ‘s avonds thuis en dan eten. Het is wel handig om de tent voor donker opgezet te hebben, maar voor de rest kan ik daar flexibeler in zijn.
Ik denk dat dat wel te maken heeft met dat mijn fietstochten niet zo lang zijn. Als je twee maanden of nog langer weg bent kun je niet alles plannen en kom je ook vanzelf in een ander ritme. Wie weet hoe zich dat ontwikkelt.

Wat neem je altijd mee op fietsvakantie?
Goede kaarten: niet alleen gedetailleerd en zo dat je ze voor het fietsen kunt gebruiken, maar ook goed leesbaar. Zo’n kaart kan ook online zijn. Openstreetmap bijvoorbeeld vind ik heel goed. Google Maps daarentegen is echt dramatisch leesbaar. Met GPS-systemen heb ik overigens geen ervaring.
Verder waterbestendige tassen, tent, schoenen, jas en broek: want de hele dag zeiknat rondfietsen is niet prettig. Anderzijds hoort dat er ook volledig bij! En als het de hele dag hoost helpen die regenbroek en -jas ook niet meer zo…
Ohja, een fototoestel is voor mij onmisbaar. Inmiddels is die wel wat groter en professioneler geworden, maar hij is nog steeds handzaam.

Welk advies heb je voor toekomstige vakantiefietsers?
Begin klein, investeer in goede spullen (vooral een goede fiets!) en dan gaan!