Tubeless; nooit meer lekke banden… ideaal toch? Of is het allemaal toch iets minder rooskleurig dan men doet geloven? Natuurlijk gaan wij niet over een nacht ijs en testen we zelf deze trend die is over komen waaien uit de MTB-wereld.

Tubeless
Zoals de naam al zegt, betekent tubeless dat je zonder binnenband rijdt en dat problemen door stootlek verleden tijd zijn. Daarbij is de rolweerstand lager dan wanneer je met binnenband fietst en dicht de latex vloeistof kleine gaatjes on the go. Allemaal heel positief, maar toch zitten er haken en ogen aan.

De voor- en nadelen
Ten eerste moeten velg en ventiel luchtdicht zijn, want je hebt immers geen binnenband meer. Hiervoor zijn speciale velgen op de markt en ventielen die je vastschroeft. Het luchtdicht maken van de velg, gebeurt met speciale stevige tape.
Omdat alles zo lekker strak zit, dient zich ook meteen het eerste probleem aan: je tubeless band op de velg leggen is niet makkelijk. En heb je ‘m er eenmaal op liggen, dan moet ‘ie met een plop op z’n plek springen. Dat gaat lastig met een handpomp en kun je beter doen met een compressor of een portable compressie tank en dan nog is het lastig. Zit de band net niet lekker, kun je ‘m gewoon niet oppompen.

Je vult de band met een melkachtige substantie – latex – dat kleine gaatjes meteen weer dicht. Ideaal natuurlijk, want hiervoor hoef je niets te plakken. Maar ook dit is niet zaligmakend, hebben we zelf ondervonden. Is het gat te groot en de druk uit je band snel weg, dan spuit er een sproeier latex uit je band en sta je alsnog lek. Daarbij is de latex een kleverige boel en zit meteen alles onder de plakkerige substantie. Het gat is niet meer dicht te krijgen, dus moet je alsnog buitenband plakkers en een binnenband meenemen. Die mag je dan in de band gaan leggen, die onder de latex zit en dan mag je de boel weer proberen om de velg te leggen. Als het gat niet erg groot is, kun je deze dichten met een plug.

De latex droogt op termijn uit en ook al heb je geen lekke band gehad, moet je alsnog de band los nemen, de latex bijvullen of vervangen. En je moet de boel zeker een keer per jaar schoonmaken en opnieuw vullen. Daarbij kun je niet verschillende soorten door elkaar gebruiken, vanwege de samenstelling en de oplosmiddelen die erin zitten.

Deze latex kan er ook nog eens voor zorgen dat je ventielen dichtlopen waardoor het oppompen van je banden niet meer goed wil lukken.

Waar is het dan wel goed voor zul je je afvragen? Fiets je met hele lage bandendruk, dan kun je door tubeless te gaan een zogenaamde snake-bite voorkomen. En hele kleine gaatjes worden gedicht door de latex. Ook is de rolweerstand minder; drie positieve eigenschappen die zeer gunstig zijn voor wielrenners, mountainbikers en off road fietsers.
Maar ga je op reis, zul je toch eigenlijk altijd een reserveband en plakspullen mee moeten nemen voor het geval de latex het gat niet kan dichten.

De tussenoplossing
Wel met binnenband rijden en die vullen met latex. Ook hier hebben we een tijdje mee gefietst. Ja, je dicht kleine gaatjes ermee, maar de rest van de negatieve eigenschappen blijf je behouden en toen het gat niet meer te dichten was door de latex, konden we de binnenband ook meteen in de vuilniszak gooien. En als het dan om rolweerstand gaat, die neemt toe door de latex. 😉
Wil je wel de voordelen van tubeless, maar niet het geklieder, dan bieden de nieuwe Aerothan binnenbanden een goede oplossing. Deze zijn we nu zelf aan het testen!

Conclusie
Dus of je wel of niet tubeless wilt gaan, hangt af van het gebruik en bedenk of die voordelen zoveel opwegen tegen het aantal lekke banden die je moet repareren. Is dat nu werkelijk zo vaak?
De populaire Almotion banden bijvoorbeeld hebben een goede anti-leklaag en als ik zo terug kijk naar de afgelopen jaren woon-werk verkeer en vakanties, valt het aantal lekke banden reuze mee en fietsen wij voorlopig niet tubeless.